Måned: februar 2021

Kulda slapp taket i uka som var. I løpet av få dager steig temperaturen frå rundt minus 20 opp til null og enda varmare. Temperaturstigningen observeres og merkes på mange vis – gjennomslag i ski- og skuterløyper, isen på Glåma gikk opp, glatte uframkomelege vegar, «vårleg» i lufta… Ein bergvegg på vestsida av Glåma blei dekka av rim. Fuktigheten i lufta kondenserte og fraus til rim. Berget fungerer som eit kuldemagasin ei tid etter at temperaturomslaget. Enda ei veke etter temperaturstigningen er deler av bergsida rimlagt.

Rim på bergveggen, moser og lav inspirerte til fotografering. Utstyrt med Nikon D850, Nikon 200-400mm og Nikon 105 mm Macro blei det mange foto. Telezoomen var med for å fotografere litt oppi bergveggen på stader som er litt vanskeleg å nå med fotoutstyr. På denne bergveggen veks bergpolstermosen – eit nytt «bekjentskap» – og meir om mosen lenger nede.

Nærnatur i bloggen denne veka. Foto frå ein kort tur langs Glåma like ovom Orvos der RV 30 krysser elva. Akkurat her deler elveløpet seg opp, og det er stryk og holmar uti elva; Hjulmakerholmen, Storholmen og Odden. Turen gjekk til denne delen av Glåmå for å sjå etter fossekall, bever og oter. Fossekallen var på plass, spor etter beveren fann eg og men ingen oterspor.

Kuldeperioden er over for denne gongen – derfor går isen på Glåma opp fort sidan det tappes frå Aursunden. Vasstemperaturen stig vel ei grad og så når vatnet presses gjennom kraftverket. Ei temperaturauke som er nok til å påverke isen nedover mot samløpet med Håelva for den som er lokalkjent.

Beveren såg eg ikkje men i ei bakevje hadde han vore og beite starr. Plantedeler og beverskit på isen fortalde sitt tydelege språk. Det har vore beverhytter her før og rekner med at det er det framleis enda.

I ei bakevje hang det isklumpar på starr som stakk opp over vassflata. Med stativ, Nikon 200-400mm linse og Nikon D850 blei resultatet slik som vist her. Fotografia er tatt på ca 2 m hald som er nærgrensa og med brennvidde 400mm og bearbeida i Lightroom.

Straumen på Inderøya – tidevannsstraumen mellom Trondheimsfjorden og Borgenfjorden/Børgin- er ein kjent overvintringsstad for ærfugl. Blåskjell er viktig føde for ærfuglen og i straumen har blåskjella gode vekstvilkår.

Å studere og fotografere ærfugl her, er populært. Ærfuglane kan vere mange og dei ligg ofte nær land. Frå brua over straumen kan ein sjå ned på ærfuglane under. Det er fasinerande når hundrevis av ærfugl dukker synkront. I det klåre vatnet kan du sjå dei beite blåskjell på botnen av straumen for så å sprette oppatt som korkar holdt under vatn. Andre gonger blir ærfuglflokken skremt av oter eller havørn og hundrevis av ærfugl «spring» panisk bortetter vassflata.

Det var lite ærfugl å sjå i Straumen denne kalde onsdagen med frisk nordavind og 10 kalde minusgrader – rundt 50 individ og liten aktivitet. Dei store flokkane som beitar blåskjell, sjøstjerner og kråkeboller var ikkje å sjå.

Ærfuglbestandane er redusert over store deler av utbreiingsområdet. Ein del av ærfuglane i Trondheimsfjorden høyrer heime i Botniska viken og kan hende lenger aust. Der har det vore bestandsnedgang samstundes som milde vintrar har gjort at ein større del av ærfuglane ikkje tar turen vestover. Om det er årsaken til få fuglar i Straumen no, veit eg ikkje. På tilsvarande fototur i januar i fjor var det rundt 400 ærfuglar i Straumen og året før var antalet nærare 1000.

Ærfuglen i Straumen i år var av det brødetande slaget. Eg brukte brød som lokkemiddel og åte for å få fuglane på fotohold! Kjennes ikkje heilt rett ut å lokke denne anda med brød, men slik var det altså i år. Fotografia er tatt ved murane etter tidevannsmølla i Straumen – og fotografert med Nikon D500 med Nikon 200-400mm eller Nikon D850 med Nikon 500mm – på kort kort hald; ned mot nærgrensa på 2 m på zoomlinsa.

Ein serie «portrettfoto»/ nærfoto av ekallen:

I denne helga skulle Femundløpet 2021 ha pågått. Men som så mange andre arrangement så blei det avlysing pga Covid-19. I fleire år – 2011, 2016, 2017, 2018, 2019 og 2020- har eg fotografert i samband med starten. Så var planen i år og. Så derfor blir det tilbakeblikk med to-tre-fire foto frå kvart år.

2012 – foto frå målgang på Malmplassen.

2016

2017

2018

2019

2020

«Månenedgang» og soloppgang er tema for bloggen med foto frå Storwartz-området. Det har blitt fleire fotoøkter i dette området sidan årsskiftet. Området har som eg har skrevet om før, mange kvalitetar: Det åpne landskapet, lyset, bygningane, historia i kulturminna frå over 300 år med bergverksdrift, stjerneklare netter utan «lysforureining», stillhet….

Denne gongen var det kulde, morgonlys og fullmåne som trakk meg opp der. Men eg blei litt skeptisk då skodda låg tjukk nede på Røros og oppover Hitterdalen. Heldigvis forsvann skodda jo lenger opp eg kom i Olavsgruveveien og månen stod perfekt over Gamle Storwartz med ein djupblå nattehimmel som bakgrunn.

Fotoutstyr: Nikon D850, Nikon 70-200mm, Nikon 24-70mm