Hoggormen – Vipera berus – er tema for bloggen denne veka. Hoggormen er ein av tre slangeartar i Norge. Dei andre er slettsnok og buorm. Bloggen er basert på observasjon av ein stor fin hoggorm på hoggormplassen «min» på Tynset fyrst i denne veka.
Eg har dei siste åra oppsøkt ein overvintringslokalitet til hoggorm i Tynset kommune. Når ormen vakner til liv utpå våren – som oftast i mars/april – har eg talt i overkant av 10 ormar her. 9.april i år blei det talt opp fire ormar der. Dei ligg og varmar seg utanfor overvintringsstaden som her er ei soleksponert delvis vegetasjonsdekka steinur i furuskog. Høgda over havet er omlag 700 m. Dei første som kjem fram er hannane. Og nokså raskt etter at dei har kome fram skifter dei ham (skinn).
På besøket denne veka var det bare ein orm å sjå. Ein stor flott hannorm som eg trur nyleg hadde vakna opp av vintersøvnen. Eg vil anslå at denne var ein stad mellom 70 og 80 cm lang. Hoggormen kan bli ca 90 cm lang. Ormen var dorsk og tok til seg varme i sola. I tillegg må det nevnas at nattetemperaturen var ned mot minus 10 om natta. Ein slange har ein sylinderforma kropp. Men når dei skal varme seg opp, breier dei seg ut slik at kroppen blir tilnærma flat. På det viset fanger dei opp meir varme frå sola.
Eg har som mange andre vokse opp med historiar om at hoggormen er farleg og giftig. Sjøl om eg veit at dette ikkje er sant så sit det i meg. Eg er litt forsiktig når eg går i ormeterreng. Besøka på ormstaden i Tynset har fått meg til å senke skuldrene og slappe av i lag med ormane. Denne ormen følgde eg med i over ein time og tok ein del foto med lågt perspektiv med avstand ned mot 30 cm.. Ormen kraup litt rundt meg, inn i ura og ut igjen og lot seg ikkje forstyrre av at eg sat der.
Ormen skifter ham nokså fort etter han har vakna opp frå vintersømnen. Mulig at denne hadde begynt å førebu seg på hamskifte. Aua har fått eit litt sløra blikk.
Det er ikkje så ofte eg ser hoggorm når eg er ute på tur. Men ormen har så langt eg veit ei nokså vid utbreiing i traktene våre med eit tyngdepunkt i dei austlege delane av regionen. Du kan treffe hoggorm til fjells i 1000 meters høgd og muligens høgare.
Ormane parrer seg nå i månadsskiftet april/mai og ungane fødes i august. Ei hoe føder kvar andre eller tredje år.
Ormemønster
Viiste eg det ikkje så hadde eg nok oversett ormen som låg kveila saman under lyngen.
Om du vil vite meir om hoggorm så er nettstaden Hoggorm.org ein god plass å starte eller Facebooksida til Hoggormens venner
(Dette er andre versjon av blogginlegget. Meinte at dette var ein ho-orm utfrå det eg såg. Men ein av landets hoggormekspertar Thor Håkonsen har bestemt den til ein hann. Så då måtte eg skrive om bloggen litt, og så må eg lese meg opp på kjønnsbestemming av hoggormar!)
Fotobloggen til Thorleif Thorsen 