Måned: oktober 2020

ICM – intentional camera movement – er ein artig fototeknikk. Bevist bevegelse av kameraet i det ein trykker ned utløsarknappen. Resultatet blir som oftast så som så – eller ingenting. Men kan og ende opp i spennande og dekorative foto. Fotografia her er frå eit par haustdagar då skogen stod i «flammar». Fotografert frå ståande posisjon med bevegelse av kamera horisontal, vertikalt eller på skrå. Eller frå bil i fart fotografert ut vinduet kor det var bilen som stod for bevegelsen eller ICM-delen! I tillegg tre foto frå ein vinterdag med svartkvitt vêr.

På Wikipedia kan ein lese meir om ICM – The direction of movement of the lens has a dramatic effect on the results. Patience is required along with much experimentation to establish where and how to move the camera to achieve the desired effect. The camera can be moved upwards, downwards, to the right or left or away from or towards the subject while being handheld. The camera may also be turned, angled, and rapidly moved back and forth.

Fleire eksempler på ICM fann eg på Pinterest

Eg er så priviligert at eg kan «hogge» vinterveden i eigen skog. Hogge settes i anførselstegn då øksa har ei nokså underordna rolle i dagens vedproduksjon. I år har eg felt bjørk i eit skogsområde i Fjellsjølia – ca 7 km frå Røros på ca 780 moh. Skogen er gammal – sist eg dreiv hogst her var først på 90-talet. Og det vil nok gå 40-50 år til neste gong det kan felles bjørk her. Det blir kanhende barnebarn Emil som får gjere det når den tid kommer.

Eg føler ærefrykt når eg «går laus» på gammelskogen med motorsaga. Bjørka som har brukt mange tiår på å vokse legges i bakken på ein-to-tre. Dei gamle trea gir gode levevilkår for mange livsformer som fuglar, sopp, lav, edderkoppar og insekter,

I utkanten av årets hogstområde – på grensa mellom bjørkeskogen og eit lite plantefelt med granskog- fann eg ei bjørk som dei fleste vil karakterisere som ein rotten stamme eller ropp som er det lokale ordet.

Stammen er daud. Toppen er brukket og ligg på bakken like ved. Frå rota har det vokse opp ein «etterkommar». Gammelstammen er vertskap for ei lang rekke soppar, lav og mosar. Fotografia syner litt av mangfoldet – og eg har artsbestemt dei ulike organismene så langt som råd er.

Denne gamle bjørkekjempa får «leve» vidare til ho deiser i bakken. Kan hende vil måltrost, dvergspett, granmeis, fluesnappar og andre finne reirplass her. I toppen på ei rotten bjørk i same området hekka haukugla rundt 1985 då det var smågnagarår. Kanhende kan det skje i denne bjørka og.

Om mange tiår når stammen har falt ned og blitt dekka av vegetasjon, kan den bli eit godt vekstgrunnlag for piggsopp, kantarell og andre soppar. Livssyklusen til ei bjørk som får leve utan inngripen, strekker seg fort over 150 år!

Når eg «hogg» ved lar eg ofte store gamle tre som dette stå att. Livet deira er på hell men dei ruver godt og gir variasjon i skogen. Mest truleg vil dette ligge på bakken neste gong det er hogst i denne skogenteigen. Men inntil då har det fungert som mellom anna eit framifrå insekthotell.

Fotoustyr: Olympus M1 MarkIII + OIympus M-Zuiko 12-100mm f4

Fleire måkefoto frå Flatanger – denne gongen foto tatt med lang lukkartid. Lang lukkartid vil i denne samanhangen seie 1/10 sek og deromkring. Dette er litt fotografering på lykke og fromme – eller leik med fotoapparatet om ein vil sei det slik. Resultatet blir litt så som så – feilraten er høg! Men eit og anna foto blir med vidare.

Fotografert med Nikon D500 + Nikon 70-200mm f2.8 samt redigering i Lightroom

Odd Børretzen sang Måkene har blitt ein klassikar.

Jeg vil si noe om mitt forhold til måker
Jeg hater måker
Ikke hele tiden, naturligvis
Når de flagrer på himmelen som hvitt papir, eller flyter stille på det blanke vann og likner vakre badedyr av plastik, da er de en naturlig del av sommerens bilde og man tenker ikke mye på dem hverken med hat eller kjærlighet

Mange har eit anstrengt forhold til måker. Måker som har funne ein god biotop i byar langs kysten, er til stor irritasjon for mange. Inne i byane finn dei både gode hekkebiotopar på flate tak og godt med mat – ofte matrestar som me kastar i frå oss. Måkene symboliserar for mange alt ein ikkje liker – ja Børretsen meinte jo og – på humoristisk vis – at dei måtte tilhøyre eit norsk parti på høgresida.

For mange er ei måke ei måke. Men me har sju ulike artar som hekkar på Fastlands-Norge i tillegg til tilfeldig besøkande artar. Dei fleste artane har hatt kraftig tilbakegang dei seinare åra. Dårleg næringstilgang er ein viktig årsak til det.

På sommarens ørnesafari i Flatanger med Norway Nature var det sjølsagt havørna som var målet. Men måkene er og ein viktig del av fotosafarien. Mange gråmåker og ein og annan svartbak følgde etter båten i forvisning om at her vanka det godbiter. Måkene gjorde sitt til at turen blei vellukka fotografisk sett med talrike spennande motiv og uvante situasjonar. Fotografert med Nikon D500 og Nikon 70-200mm og eg har plukka ut tettpå-motiv.

Ein del ungmåker fulgte og med i flokken. Unge måker er gråspetta.